ផ្ការីកនាយសមុទ្រ

កំណត់ត្រាអ្នកស្នង

ពុទ្ធិកាជាមួយនឹងសុបិនពិតដែលពិបាកចាកចេញរឿងដែលនាងជួបប្រទះ បាននាំនាងទៅកាន់ប្រភពដើមនៃការស្នង។ ពួកនេះវាមិនមែនជាពពួកធម្មតាឡើយ អ្នកខ្លះគេហៅពួកវាថា ជាពពួកចំបួរ ឬល្បាក់សា គេត្រូវបានកំណត់ថាជាវិញ្ញាណដូនតាដែលធ្លាប់រៀនគ្រូ ហើយពួកវាក៏មកតាមកូនចៅឱ្យកាន់បន្ត។

មុនថ្ងៃហៀបលិច ភាគ១

ដំណើរជីវិតមនុស្សហាក់ដូចជាការធ្វើដំណើរតាមផ្លូវកងចក្រមួយដែលទោះបីយើងចេញឆ្ងាយពីកន្លែងធ្លាប់រស់នៅ ខានជួបមុខមនុស្សដែលយើងធ្លាប់ជាប់យូរយ៉ាងណា ក៏ថ្ងៃណាមួយយើងនឹងបានជួបគេនៅកន្លែងថ្មីផ្សេងទៀត ដោយភាពចៃដន្យ!

កោះបិសាច

“កោះបិសាច” ដែលខ្ញុំបានរៀបរៀងឡើងនេះ មានលក្ខណ ៦២ ប្លែកពីបទនិពន្ធអក្សរសិល្យ ដែលយើង ឆាប់បានសាល់ នៅសម័យ និពន្ធ ខ្ញុំចាត់ទុករឿងនេះថា ជារឿងនិទាន មួយបែបដែរ ទោះបី របៀបនិពន្ធ រចនាបទនៃបទនិពន្ធ មានលក្ខណ:ប្រហាក់ប្រហែល នឹង ប្រលោមលោកទី១ របស់ខ្ញុំ មិនដូច របៀបរឿងនិទាន ដែលយើង ធ្លាប់អាន ធ្លាប់ស្គាល់ក្តី ផង ( nouvelle) ប្រហាក់ប្រហែល នឹង រឿងបុរាណផង ។

សរទររដូវវិលវិញ

ម្នាក់ព្យាយាមបំផ្លាញគ្រប់យ៉ាងដើម្បីចង់បានមនុស្សម្នាក់មកគ្រប់គ្រង ឯម្នាក់ទៀតព្យាយាមធ្វើគ្រប់យ៉ាងដើម្បីឱ្យមនុស្សដែលគេស្រឡាញ់បានសម្រេចក្តីស្រមៃ... ហេតុអ្វីមាត្រដ្ឋាននៃក្តីស្រឡាញ់ខុសគ្នាយ៉ាងនេះ?» «មិនថា ឃ្លាតគ្នាយូរប៉ុនណា តែបើស្នេហ៍នោះជាអារម្មណ៍ពិត។

នរក្ស

​​ព្រោះនរក្ស គឺ ស សស្អាត មិនអាចយកពណ៌ពីមនុស្សណាមកប្រឡាក់បានឡើយ។ ស្នេហាដែលគេបានផ្ដល់ឲ្យខ្ញុំ វាហាក់នាំយក ស ចេញពីខ្ញុំ ដូច្នោះទើបខ្ញុំត្រូវធ្លាក់ នរក ដូចពេលនេះ? ប៉ុន្តែខ្ញុំប្រឡាក់ពណ៌ដ៏ល្អបំផុតពណ៌ដែលគេឲ្យមកខ្ញុំ។

រលកបោកខ្សាច់

រលកបោកខ្សាច់ ជាស្នាដៃដែលខ្ញុំបាននិពន្ធឡើង នៅក្នុងឆ្នាំ១៩៩៥ ដើម្បីចូលរួមប្រលងប្រជែង យកពានរង្វាន់អក្សរសិល្ប៍ “ព្រះសីហនុរាជ” ហើយក៏ជាស្នាដៃដំបូងដែលខ្ញុំបានទទួលជ័យលាភី ហើយក៏អាចឱ្យខ្ញុំបានក្លាយទៅជាអ្នកនិពន្ធដែលមានការទទួលស្គាល់ពីសមាគមអ្នកនិពន្ធខ្មែរនៅក្នុងឆ្នាំនោះផងដែរ។ រលកបោកខ្សាច់ជាស្នាដៃដែលពោរពេញទៅដោយអនុស្សាវរីយនៃការចាប់ផ្តើមដំបូងរបស់ខ្ញុំ។ ស្នាដៃរឿង រលកបោកខ្សាច់ បានផ្លាស់ប្តូរជីវិតរបស់ខ្ញុំពីអ្នកនិពន្ធទន្សាយដ៏សាមញ្ញម្នាក់ដែលត្រឹមតែសរសេរដៃដាក់ជួលនៅតាមផ្ទះជួលនានា ឱ្យបានក្លាយទៅជាអ្នកនិពន្ធម្នាក់ដែលមានការទទួលស្គាល់ ហើយបានបោះពុម្ពសៀវភៅជាស្នាដៃរបស់ខ្លួនឯងជាលើកដំបូងបង្អស់។

រឿងស្នេហា​ របស់អ្នកមិនដែលមានស្នេហា

ខ្ញុំគ្មានបទពិសោធន៍ស្នេហានោះទេ ប៉ុន្តែបើអ្នកសួរខ្ញុំថាស្នេហាជាអ្វី ខ្ញុំប្រហែលជាអាចនិយាយបានថា វាជាក្ដីស្រលាញ់មួយប្រភេទដែលយើងមានចំពោះអ្វីមួយ វាជាក្ដីស្រលាញ់ដែលអាចផ្ដល់ឲ្យយើងនូវក្ដីសង្ឃឹម ភាពកក់ក្ដៅ ភាពរីករាយ និងកម្លាំងចិត្ត។

កលិយុគនៅលង្វែក ឬវិនិច្ឆ័យនឹងមុខដាវ

ជំរាបអ្នកអានជាទីមេត្រី រឿងនេះ ចាប់ផ្តើមមានចលនាក្នុងផ្ទៃអក្សរសាស្ត្រ គឺនៅលើទំព័រសារពត៌មានសុវណ្ណភូមិ ពីលេខ ១ ដល់លេខ ៤០ ហើយបានទទួលជោគជ័យយ៉ាងមហស្ចារ្យ ។ មាន លិខិតសរសើរពីអ្នកអានជាច្រើន បានផ្ញើមកខ្ញុំពីរឿងនេះ ហើយជាពិសេស សម្តេចព្រះមហាក្សត្រិយានី ព្រះមាតាជាតិ ក៏ទ្រង់សព្វព្រះរាជហឫទ័យ និងស្នាដៃដ៏គាប់ប្រសើរនេះពន់ ពេក គាស្រ័យដោយហេតុទាំងនេះ ទើបរឿងនេះ៖ បានមកបញ្ចេញចលនាក្នុងផ្ទៃអក្សរសាស្ត្រ ជាសៀវេភៅប្រ លោមលោកសុទ្ធដូច្នេះទៀត ដើម្បីបំរើអារម្មណ៍អ្នកមានទួរទៅ ដែលពុំទាន់ក្របទុជារស នៃចុងថ្នាំក្តា របស់ខ្ញុំនេះ...

មុខនាង

នាងមានរូបសម្រស់ស្រស់ស្អាត មានទាំងកេរ្តិ៍ឈ្មោះល្បីល្បាញ ជាទីពេញនិយម ព្រមទាំងទទួលបានក្តីស្រលាញ់ពីអ្នកសំណាក់មនុស្សជុំវិញខ្លួន គ្រប់យ៉ាងដែលនាងមានសឹងតែល្អឥតខ្ចោះទៅហើយ ប៉ុន្តែមហិច្ឆតាមិនបានឱ្យនាងមានអារម្មណ៍ស្កប់ស្កល់ឡើយ។

ជីវិតនារី ឆ្លងកាត់ព្យុះកម្ម

ស្នេហាខណ្ឌចប់

ខ្ញុំបង្ហាញខ្លួននៅក្នុងជីវិតរបស់មនុស្សជាច្រើន អ្នកខ្លះក៏ស្អប់ខ្ញុំ ហើយមានមនុស្សមួយចំនួនក៏ចូលចិត្តខ្ញុំ។ខ្ញុំនៅក្នុងការចងចាំរបស់មនុស្សគ្រប់គ្នា គ្រាន់តែក្នុង​សណ្ឋានៗខុសៗគ្នា។ ពេលខ្លះវាមានទាំងភាពសប្បាយរីករាយ ក្ដីសុខ ទុក្ខសោក សេចក្ដីឈឺចាប់។

តាមប្រមាញ់ឧក្រិដ្ឋជន

"វាជារឿងរ៉ាវឃាតកម្មដ៏អាថ៌កំបាំងដែលនឹងធ្វើឲ្យអ្នកបង្ខំចិត្តត្រូវតែអានឱ្យចប់ឆាប់ៗ... ស្នងការកំលោះ ផេង វិសុទ្ធ ជាអ្នកទទួលបន្ទុកក្នុងការតាមប្រមាញ់ឧក្រិដ្ឋជនដោយប្រកាន់ខ្ជាប់នូវសច្ចៈធម៌ និងយុត្តិធម៌ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលជនសង្ស័យជាឃាតកសម្លាប់មនុស្សគឺជាមនុស្សស្រីដែលគេស្រឡាញ់ តើគេគួរ​តែសម្រេចចិត្តបែបណា? ដ្បិតតែគេមិនជឿថានាងជាឃាតក ប៉ុន្តែភ័ស្តុតាងដាក់បន្ទុកលើ​នាងជា​ច្រើន​ត្រូវ​ប៉ូលិស​ប្រមូលបាន ហើយអ្វីដែលសំខាន់ នាងក៏បានសារភាពថា នាងគឺជាឃាតក... ហើយរឿងរ៉ាវវា​មិនចប់​ត្រឹម​នេះឡើយ…"