បណ្ដេញព័ត៍មានវប្បធម៍ខ្មែរ កម្រងអត្ថបទលេខ៤

គោលនយោបាយទំនាក់ទំនងសេដ្ឋកិច្ចក្រៅប្រទេសនៃប្រទេសកម្ពុជា នាសម័យទំនើប នៅសម័យសាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតកម្ពុជា(ទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៨០)

នៅពេលដែលពិភពលោកកំពុង តែជាប់រវល់ខ្លាំងនៅក្នុងដំណាក់កាល ចុងក្រោយនៃសង្គ្រាមត្រជាក់ កម្ពុជា កំពុងតែស្វែងរកមាគ៌ាសេដ្ឋកិច្ចផ្ទាល់ ខ្លួនមួយដើម្បីស្តារជីវភាពប្រជាជន ឡើងវិញក្រោយពេលប្រព័ន្ធសេដ្ឋកិច្ច របស់ខ្លួនបានដួលរលំក្នុងរបបខ្មែរ ក្រហម។ នៅក្នុងសៀវភៅនេះ បណ្ឌិត ហង់ជួន ណារ៉ុន បានបង្ហាញ កំណែទម្រង់គោលនយោបាយក្នុង និងក្រៅប្រទេសរបស់រដ្ឋា- ភិបាលដែលមានគោលដៅកាត់បន្ថយភាពក្រីក្ររបស់ប្រជាជន កម្ពុជា និងលើកកម្ពស់កំណើនសេដ្ឋកិច្ចប្រកបដោយចីរភាព ក្នុង នោះសកម្មភាពសំខាន់ៗផ្តល់អាទិភាពលើផ្នែកវិនិយោគខាង វិស័យកសិកម្ម ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធរូបវ័ន្ត និងការអភិវឌ្ឍធនធាន មនុស្ស។

ក្បួនសាងភាពស្ដុកស្ដម្ភ

ភាពស្តុកស្តម្ភមិនមែនកើតឡើងដោយ ចៃដន្យ ឬមកពីសំណាងណាមួយឡើយ ប៉ុន្តែវាកើតចេញពីការធ្វើត្រូវតាមក្បួន ប្រៀបបីដូចជាយើងធ្វើដំណើរទៅដល់ គោលដៅតាមមាគ៌ាដែលត្រឹមត្រូវ។ "

បណ្ដេញព័ត៍មានវប្បធម៍ខ្មែរ កម្រងអត្ថបទលេខ១០

ក្រមុុំចូលម្លប់

ជីវប្រវត្តិសង្ខេប ខ្ញុំ មៀច ប៉ុណ្ណ កើតថ្ងៃពុធខែអស្សុជ ឆ្នាំវក ព.ស ២៤៧៥ គ.ស. ១៩៣២ នៅភូមិខ្វាវ ឃុំព្រៃអំពកស្រុកគិរីវង្ស ខេត្តតាកែវ ឪពុកឈ្មោះ មៀច អ៊ូច ម្តាយឈ្មោះ អ៊ុង នាង ជាពូជពង្សកសិករ ។ កាលពីកុមារ សិក្សានៅវត្ត ព្រះធាតុ រួចបន្តទៅសាលាបឋមសិក្សាគីរីវង្ស, ទន្លាប់, ខេត្តតាកែវ ។ ត្រាបន្ទាប់បានបញ្ចប់ការសិក្សានៅមធ្យមសិក្សាភ្នំពេញ បានបម្រើការជាគ្រូបង្រៀន រួចជាសាស្ត្រាចារ្យ មធ្យមសិក្សាភាសាបារាំង-ខ្មែរ ។ ក្នុងមួយជីវិត ពេញចិត្តតែនឹងការសិក្សាស្រាវជ្រាវ និពន្ធសរសេរចងក្រងសៀវភៅ ឯកសារ ទាក់ទង នឹងវប្បធម៌ប្រពៃណីអក្សរសាស្ត្រ... ។ ស្នាដៃនិងសកម្មភាពមានៈ ឆ្នាំ១៩៨៧ និពន្ធរឿង “កំហុសអ្នកណា” និង “ក្រមុំចូលម្លប់” - ឆ្នាំ១៩៩៤ មក១៩៩៩ និពន្ធចងក្រងសៀវភៅ “កម្រងឯកសារស្តីពីប្រពៃណី និង ទំនៀមទម្លាប់ខ្មែរ” ភាគ ១ និងបន្តសរសេរភាគ ២ និងភាគ ៣ ដើម្បីចេញផ្សាយនាពេលខាងមុខ ១៩៩៤ មកបច្ចុប្បន្ន ជាសមាជិកគណកម្មការនិពន្ធ ទស្សនាខាដ្ដីកម្ពុជាសុរិយា ឆ្នាំ២០០២ ស្រាវជ្រាវសរសេរចងក្រង “ការសិក្សាប្រៀបធៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍បួន បែបរបស់ខ្មែរ” ឆ្នាំ២០០៤ និពន្ធចងក្រងរឿងខ្លីៗសម្រាសប់កុមារ ភាគ១ និងបន្តសរសេរ ភាគ២ បញ្ចប់ ឆ្នាំ២០០៧ និពន្ធរឿង “កំពូលវីរៈបុរស” បច្ចុប្បន្ទះ កំពុងសរសេរចងក្រងសៀវភៅ “វិធីសរសេរតែងនិពន្ធ” ជាសមាជិក គណកម្មាធិការជាតិ ភាសាខ្មែរ តាមស្មារតីអនុក្រឹត្យលេខ ១៨អនក្រ/បក. ចុះថ្ងៃ៥ខែមីនា ឆ្នាំ ២០០៧ * គ្រឿងឥស្សរិយសៈ មេដាយមាសការងារ (២៦.៩.២០០១) អាសយដ្ឋានៈ ទីប្រឹក្សាអមក្រុមជំនុំ ទំនៀមទម្លាប់ខ្មែរនៃវិទ្យាស្ថានពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យ ផ្ទះលេខ៥៦A ផ្លូវ៦០៨. សង្កាត់បឹងកក់ ២ ខណ្ឌទួលគោក ក្រុងភ្នំពេញ ។

បាបកថាទិវាជាតិអំណាន ការអភិវឌ្ឍភាសា និងទ្រឹស្ដីនៃការអភិវឌ្ឍកុមារ

វិភាគទាននៃការសិក្សាអក្សរសិល្ប៍ខ្មែរ ក្នុងការលើកកម្ពស់អំណាននៅកម្ពុជា

អំណានអក្សរសិល្ប៍នឹងបង្កើត ឱ្យមានទម្លាប់អាន និងការសិក្សាពេញ មួយជីវិត និងជួយសិស្សឱ្យចេះស្រមើ ស្រមៃពីគំនិតផ្សេងៗ ចេះវិភាគ និង ចេះបកស្រាយរកហេតុផល។ ការ សិក្សាអក្សរសិល្ប៍មិនត្រឹមតែជួយឱ្យ សិស្សទទួលបានជោគជ័យក្នុងការ សិក្សារៀនសូត្រ និងបំពេញវិជ្ជាជីវៈ ក្នុងយុគសម័យបច្ចេកវិទ្យាឌីជីថល ប៉ុណ្ណោះទេ តែថែមទាំងជួយថែរក្សា អក្សរសិល្ប៍ខ្មែរឱ្យស្ថិតស្ថេរគង់វង្ស និងអភិវឌ្ឍអក្សរសិល្ប៍ខ្មែរឱ្យឆ្លើយតប ទៅនឹងតម្រូវការសតវត្សទី២១ថែម ទៀតផង។

១០គោលការណ៍ដើម្បីជោគជ័យរបស់លោក ហូវឺត ស្កាលស៍

អំពីស្មេរ លោក ស៊ិន គង់ កើតនៅថ្ងៃទី១៥ ខែមីនា ឆ្នាំ១៩៨៣ នៅភូមិពោធិ៍ ឃុំពោធិ៍ ស្រុកត្បែងមានជ័យ ខេត្តព្រះវិហារ។ ការសិក្សា ២០០៨ : បរិញ្ញាបត្រ ផ្នែក ព្រះពុទ្ធសាសនា ពីសាកលវិទ្យាល័យពុទ្ធសាសនទូតថេរវាទអន្តរជាតិ សហភាពមីយ៉ាន់ម៉ា ២០១០ : បរិញ្ញាបត្រជាន់ខ្ពស់ ផ្នែក ទស្សនវិជ្ជាព្រះពុទ្ធសាសនា ពីសាកលវិទ្យាល័យកល្យាណី ប្រទេសស្រីលង្កា ការងារបច្ចុប្បន្ន - លេខាឯកអគ្គរដ្ឋទូតទីម័រខាងកើត ប្រចាំនៅកម្ពុជា - សាស្ត្រាចារ្យទស្សនវិជ្ជានៃសាកលវិទ្យាល័យបញ្ញាសាស្ត្រកម្ពុជា

បណ្ដេញព័ត៍មានវប្បធម៍ខ្មែរ កម្រងអត្ថបទលេខ១៦

គ្រាន់តែឃើញឈ្មោះម្ហូបនេះ យើងអាចស្មានបានថាប្រហែលមិនមែនជាម្ហូប ដែលគេស្គាល់ជាទូទៅទេ។ លុះពិនិត្យលទ្ធផលមកក៏ឃើញថាជាសម្លដែលមិនធ្លាប់ឃើញ ថាខ្មែរស្លដូច្នោះមែន ដ្បិតសម្លនេះជាម្ហូបជនជាតិដែលរស់នៅក្នុងខេត្តមណ្ឌលគីរី, ក្រចេះ និងត្បូងឃ្មុំ។ ជនជាតិព្នងហៅថា «ត្រាវព្រូង» រីឯជនជាតិស្បៀងដែលរស់នៅស្រុកមេមត់ ក្នុងខេត្តត្បូងឃ្មុំឬក៏នៅស្រុកស្នួលក្នុងខេត្តក្រចេះវិញហៅថា «ឈឺទ្រូង ឬប្រូង»។

អាថ៌កំបាំងទាំង២១ របស់កំពូលអ្នកលក់

វិធីល្អបំផុតដើម្បីជោគជ័យគឺ ធ្វើអ្វីដែលអ្នកពូកែ។រៀនពីរបៀបគ្រប់គ្រងចំណុចខ្សោយរបស់អ្នក។ទាញយកប្រយោជន៍ពីភាពខ្លាំងរបស់អ្នក ហើយកសាងភាពជោគជ័យលើពួកវា។

បណ្ដេញព័ត៍មានវប្បធម៍ខ្មែរ កម្រងអត្ថបទលេខ១១

ខ្មែរណាក៏ស្គាល់ដែរអ្វីដែលហៅថា «នំបញ្ចុក» នោះ ដ្បិតជាចំណីដែល យើងអាចបរិភោគឲ្យឆ្អែតជំនួសបាយបាន ហើយដែលយើងអាចរកបានសិទ្ធ គ្រប់ទីកន្លែង ជាពិសេសនៅតាមផ្សារលក់ដូរ។ ទោះជាគេបរិភោគនំបញ្ចុកជា ទូទៅក្តី ក៏គេមិនដែលទុកថាជាអាហារប្រចាំថ្ងៃទេ។ បើនិយាយពីនៅជនបទផង ឱកាសដែលគេនិយមទទួលទាននំបញ្ចុកច្រើនតែជាពេលដែលមានបុណ្យទាន។ នៅទីនេះខ្ញុំសូមបរិយាយត្រួសៗអំពីរបៀបធ្វើនំបញ្ចុកដែលខ្ញុំបានឃើញនៅ ភូមិបង្កោង ក្នុងថ្ងៃបុណ្យ «ឡើងមាឃ» ដែលគេធ្វើនៅថ្ងៃ៣កើតខែមាឃ។ ចំពោះអត្ថន័យទូទៅនៃបុណ្យឡើងមាឃនោះ សូមអានអត្ថបទក្នុងជំពូក២លេខ រៀងទី៥១។ សូមបញ្ជាក់ថាភូមិបង្កោងនោះអាចចាត់ចូលថាជាករណីពិសេស ក្នុងចំណោមភូមិនៅផ្នែកខាងកើតនៃតំបន់អង្គរ ដ្បិតភូមិនេះមានត្រពាំងមួយ ហៅថា «ត្រពាំងបឹង» ដែលជាសម្បត្តិរួមរបស់អ្នកភូមិបង្កោងរក្សាត្រីទុកនេសាទ តែនៅ១ថ្ងៃមុនបុណ្យឡើងមាឃប៉ុណ្ណោះ ហើយមិនអាចមានអ្នកក្រៅឯណា មកចាប់ត្រីនៅបឹងនេះបានក្រៅតែពីអ្នកភូមិនោះឡើយ។

៣៣​​ សុភាសិតខ្មែរ

សុភាសិតពេញនិយម បន្ថែមអត្ថបទពន្យល់អត្ថន័យ អមដោយរូបភាពកំប្លែងៗ! ជាកញ្ចក់ឆ្លុះបញ្ចាំងវប្បធម៌ បង្ហាញចិត្តគំនិតខ្មែរ ហើយនាំឱវាតល្អៗ ជាប្រយោជន៍ឱ្យអ្នកអានអាចរៀនសង្កេតមនុស្ស និងសង្គម ។

បណ្ដេញព័ត៍មានវប្បធម៍ខ្មែរ កម្រងអត្ថបទលេខ១២

ជាតិពន្ធុទាំងនោះតែងតែទទួលទានស្រាជុំគ្នាក្នុងឱកាសច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់ រាប់មិនអស់ ហើយយើងខ្ញុំមិនយកមករៀបរាប់នៅទីនេះទេ សូមមើលតែរូបលេខ ១-៤ចុះ។ ការផឹកស្រានេះមិនគ្រាន់តែជាការកម្សាន្តឡើយ គឺហេតុការណ៍ផ្សេងៗ តម្រូវឲ្យធ្វើដូច្នោះ ហើយប្រការនេះអាចជាប្រធានបទយ៉ាងសំខាន់មួយសម្រាប់ ស្រាវជ្រាវដេញរកហេតុផលជ្រៅដែលទាក់ទងទៅនឹងជំនឿ។ សូមបញ្ជាក់ត្រង់នេះ បន្តិចថា ក្នុងចំណោមអ្នកទាំងនោះ ក្រុមឬភូមិណាដែលចូលសាសនាគ្រិស្តតែងតែ បោះបង់ប្រពៃណីផឹកស្រា។ រីឯស្រានោះ តាមពិតទៅនៅក្នុងពពួកស្រាបិតដែលប្រើ អង្ករចម្ការជាវត្ថុធាតុដើមសំខាន់ គឺពុំមែនជាស្រាដែលតម្រូវឲ្យចំហុយយកតែញើស ស្រក់មកប្រើនោះឡើយ។ បើប្រើពាក្យបរទេសវិញ មានន័យថាពុំមែនជា alcohol ទេ គឺគ្រាន់តែនៅក្នុងពពួក beer ប៉ុណ្ណោះ។